Doradcy, dwór, możnowładcy i władza

W życiu każdego władcy są osoby lub rody, bez których nie można rządzić, choćby nawet byli największymi wszarzami i skurwysynami. Nawet doradców czasem trudno zmienić gdy mają swojego stronnictwa, to z możnowładcami sprawa jest gorsza. Tych bez poważnej intrygi lub innej katastrofy czy wpadki nie da się zmienić, a wrogi czy obrażony możnowładca to dobra pożywka dla wszelkiej maści buntowników i wrogów władcy. Nikt też nie lubi gwałtownych zmian na dworach, bo gdy trwają zawirowania to łatwo zabójstwa i zgony.

Możnowładcami w zależności od kraju, będą wpływowe rody rycerskie bądź szlacheckie, w republikach kupieckich będą to bogate rodziny kupców, a w zakonach rycerskich liczący się komturowie.

Ogółem w otoczeniu władcy są także osoby, które mają władze, pieniądze i wpływy, nie koniecznie ziemię czy urodzenie.

W typowym feudalnym państwie, jakie jest wzorem pod mechanikę możnowładcy w imieniu swojego suzerena sprawują władzę nad konkretnymi ziemiami i posiadają swoich lenników. Sprowadza się to do tego, że każdy, włącznie z królem posiada własne ziemie.

Prowadzi to także do tego, że o ile zwierzchnim przywódcą wszystkich jest król, to bezpośrednią władzę nad populacją, dochodami, wojskiem i miejscowym rycerstwem sprawuje możnowładca i bunt możnowładcy powoduje oderwanie jego ziem od reszty kraju. Bunt choćby kilku możnowładców, może być bardzo poważnym problemem, nawet jeżeli inni władcy nie będą mieszać się w konflikt.

Dlatego też bliskie każdemu władcy powinny być jego sprawy wewnętrzne i balans między różnymi silami politycznymi w kraju.

Wypadkowym współczynnikiem ogółu poparcia możnowładców, wpływowych osób i ogółem przeciętnej szlachty/rycerstwa bądź innych w zależności od ustroju i formy państwa jest poparcie.

Ogółem im niższy % poparcia, tym większa szansa na bunty i coraz śmielsze intrygi przeciwko władcy. Powoduje to też, że wezwani pod broń rycerze mogą nawet nie przybyć, albo wysłać tylko mały poczet w ich imieniu, resztę sił pozostawiając na swoich ziemiach, a możnowładcy mogą nawet otwarcie nie wesprzeć wojny.

Spadają także dochody, ponieważ krnąbrna szlachta nie płaci podatków, lub zaniża swe dochody, aby więcej zostawić w swoim kuferku. W sytuacji krytycznej łatwo o akty nieposłuszeństwa wobec władcy, a gdy na taki akt zdecyduje się możnowładca to wojna wisi na włosku.


Aby oddzielić poparcie udzielane władcy przez elitę i wyższe kasty jest także współczynnik szacunku, jakim władcę obdarzają chłopi, mieszczanie i niska szlachta.

Tutaj to nie intrygi dworskie są największym zagrożeniem, ale coraz większe niebezpieczeństwa na prowincji zarówno dla kupców jak i królewskich gońców, brak szacunku dla władcy, a więc i dla poborcy podatkowego.

Z tego wszystkiego niekorzystne są także niskie morale zwykłego prostego wojska i czeladzi, a w krytycznych sytuacjach nawet i jego bunty. W sytuacji krytycznej łatwo o akty nieposłuszeństwa wobec władcy.

Gdy buntuje się lud łatwo wykorzystać także sytuację podstępnym możnowładcom i innych władców, którzy mogą dla swoich korzyści podburzać prosty lud do buntu przeciwko władcy, co groźne jest zwłaszcza w przypadku wojny bądź wojny domowej.

Połączenie niezadowolenia możnowładców i prostego ludu nigdy nie kończy się dobrze.

Żadna osoba nie jest w stanie być wszędzie i wszystkim się zajmować. Dlatego też władcy często powodują małe bądź większe rady, gdzie doradcy pomagają zarządzać burdelem zwanym krajem. Często zajmują się sprawami wewnętrznymi patrząc na ręce możnowładcom czy obserwując zagrywki dworskie, w które sami są wplątywani.

Każdy gracz na starcie niezależnie od posiadanego ustroju swego państwa może powołać grupę doradców, która będzie pomagała władcy rządzić swoim krajem i będzie oknem na świat dla niego. Utrzymanie doradców kosztuje w zależności od ich kompetencji i umiejętności, ale w zamian za to mogą doradzać władcy, a także sprawują pieczę nad wieściami o stanie państwa.

Tak jak wszyscy, nawet i doradcy mogą zostać przekupieni lub się buntować, dlatego zawsze trzeba być ostrożnym.

Ogólny zakres kompetencji rady, jej skład i wielkość, a także koszty utrzymania i ich użyteczność będzie zależała od ustroju państwa gracza i każda będzie oceniana jednostkowo.

Mówiąc pokrótce doradcy są to informacje o stanie kraju od MG, nie liczcie więc, że gdy nie macie doradców, wieści o stanie kraju nie będą krótkie i bez ważniejszych informacji dopóki nie wyślecie/zatrudnicie kogoś kto to zbada.

Zawsze wokół przywódców, a zwłaszcza władców gromadzi się sporo osób, pragnących załatwić swoje interesy nie do końca zbieżne z celami króla i racją stanu. Dwór jest częścią nieodłączną i w jakiejś skali zawsze występuje, nawet w zakonach rycerskich, gdzie czasem surowe warunki życia nie sprzyjają jego powstawaniu.

Największe intrygi dzieją się właśnie na dworze władcy i możnowładców, pośród niej są dyplomaci, szpiedzy i bardzo bogaci i wpływowi kupce, cały przekrój szlachty a nawet i prosty lud. Jest źródłem ciekawych plotek i informacji nawet dla samego władcy i jego wywiadu, jak i dla innych pragnących dowiedzieć się czegoś o sąsiednich krajach.

Aby nie utrudniać rozgrywki i jej nie komplikować(no i nie zabierać dużo czasu MG-owi) dwór nie będzie bardzo ważnym elementem rozgrywki dla władcy, ale będą w nim działać różne siły, które może infiltrować wasi właśni zaufani ludzie informujący władcę co się na nim dzieje. Dlatego będzie możliwe jego pominięcie z zaznaczeniem, że wasi ludzie będą obserwować co tam się dzieje.

Oczywiście gracz może wyrazić chęć rozgrywania własnej partii na własnym dworze i aktywnie włączać się w jego życie, ale pierwszeństwo przy odpisach będą miały ważniejsze kwestie.

Jak już powyżej wspominano możnowładcy są ważnymi pionkami na szachownicy króla, a to że posiadają możliwość zmiany barwy sprawia, że trzeba na nich uważać.

Aby długo się nie rozpisywać. Możnowładcy prowadzą własną politykę, która zbieżna jest z ich własnymi interesami. Zazwyczaj jest nim powiększanie prestiżu rodu, wchodzenie w koligacje i mariaże z rodziną władcy, zwiększanie wpływów i własnych dochodów. Dobry władca musi umieć pogodzić rację stanu z interesami możnowładców.

Każdy gracz zaczyna z 2 rodami możnowładców/kupców lub wpływowymi komturami czy innym osobami pełniącymi podobne role. Wraz ze swoim rodem ich liczba wynosi 3, a więc tyle co prowincji na start. Dodatkowo dwa kolejne rody skoligacone mariażami, historycznie i kulturalnie z waszym państwem, będą w waszym sąsiedztwie.

Trzy z rodów mają na start taka samą kulturę jak władca(chyba że zostanie to podzielone inaczej), a czwarty ród kulturowo związany jest z upadłym imperium.

Aby nie zabierać więcej czasu MG-owi i oszczędzić wam czekania dopóki nie zostanie powiedziane inaczej to władca rządząc całym krajem również zajmuje się ziemiami swoich możnowładców, opiekując się nimi najlepiej jak potrafi i jak mówi racja stanu. Rozbudowa własnych ziem kosztem zaniedbanie ziem wasali kosztem będzie powodować ich wielkie niezadowolenie i jest jeszcze szybszym sposobem na utratę władzy niż wojna z innym krajem.

Sprowadza się to do tego, że dysponujecie większą częścią całości dochodów, a możnowładcy i pozostałe szczeble władzy zostawiają sobie tzw. fundusz operacyjny za który będą realizować swoje dodatkowe cele jak choćby na przykład fundowanie wojny domowej, szkolenie własnych dodatkowych żołnierzy lub też wybudowanie własnego zamku, ufortyfikowanie miasta lub wysłanie ukochanemu władcy podarunku.

W zamian za to musicie je rozdysponowywać tak, aby żadna prowincja nie poczuła się opuszczona i niechroniona przez swojego władcę.