Polityka zagraniczna

W tym temacie opisane są zasady i regulacje dotyczące prowadzenia polityki, dyplomacji i traktatów, a także polityczne konsekwencje wojen.

Mimo, że pozornie mają najmniejsze znaczenie, to z nimi jest najwięcej problemów. Niektórzy zręcznie lawirują między przepisami i zasadami, naginając wszystko na swoją korzyść i wykorzystując wszystkie niedociągnięcia.

Powtórzę się, ale przypomnę. Ostatecznie o wszystkim i tak decyduje mistrz gry, a mechanika jest tylko źródłem informacji na jej temat. Świat jest za bardzo otwarty, a wy macie za dużo możliwości działania, aby wszystko opisać.


Ważną rolę pełni polityka dynastyczna, a konkretniej rody. Ogólnie rzecz biorąc na członkach rodu można bardziej polegać, gdyż łączą ich więzy krwi, sława i honor rodu. Nie jest to zasada, aczkolwiek możnowładcy i im podobni często będą posługiwać się członkami swoich rodów jeżeli chodzi o dyplomację czy obsadzanie jakichś funkcji.

W związku z tym ważne są mariaże miedzy rodami, które o ile zawarte przez osoby ważne w rodzie mogą nawet ściśle połączyć dwa rody w jeden większy i silniejszy. Natomiast gdy chciano zapewnić sobie lojalność wasala z innego rodu, często brano na wychowanie potomka, często dziedzica tytułu, lecz czasem był to bardziej zakładnik niż wychowanek.

To samo dotyczy się polityki zagranicznej, gdzie często aby wzmocnić trwałość sojuszu wdawano się w mariaże, a dziedzica swojego wasala brano jako wychowanka aby upewnić się, że wasal nie będzie działał przeciwko seniorowi.

Wszelka oficjalna dyplomacja musi zostać napisana na forum w świecie gry. Tylko ustalenia tam zapisane i oficjalnie podpisane mają siłę dyplomatyczną i tylko na nich można opierać swoje argumenty. To samo dotyczy się traktatów, paktów i wszystkiego na chcecie się powoływać.

Chcąc rozpocząć oficjalne rozmowy dyplomatyczne, czy też omawiać traktat handlowy należy założyć temat w odpowiednim dziale. Odpowiednio dla dyplomacji tutaj: i dla traktatów handlowych tutaj:

Tytuł tematu, w którym będą odbywał się rozmowy dyplomatyczne musi zawierać nazwę spotkania, albo nazwy państw biorących w nich udział

Zapraszający na rozmowę dyplomatyczne jawnym tekstem zaprasza kraje i tylko głowy tych państw mają możliwość pisania w tym temacie. Każde inne naruszenie prywatnej dyplomacji będzie traktowane jako próba szpiegostwa, albo wtargnięcie na teren prywatny i skończy się tak jak to opisano w regulaminie ostrzeżeniami, a w poważniejszym przypadku odgórną abdykacją i banicją.

Zazwyczaj tematy poruszane podczas oficjalnych rozmów są tajne i ukryte dzięki funkcji hide

Kod:

[hide]Tekst[/hide]

Nie dotyczy się do otwartych zjazdu władców, w których może wziąć udział każdy władca i każdy możny, gdzie to siłą rzeczy o dyskusji wie cały świat, a przynajmniej ci, którzy się tym interesują.

Podczas ukrytych rozmów rządzący rozmawiają z równymi sobie i nie trzeba trzymać się wszystkich zasad pisania postów, jednak gdy podczas rozmów ujawniany jest jakiś fragment jawnie należy utrzymywać poziom rozmów na wysokim poziomie.

Oprócz skutków militarnych wojna ma także wiele skutków politycznych.

Wojny mają wiele skutków ubocznych. Prócz samego starcia wojsk, podboju i pokazu siły, cierpi na niej rolnictwo, rzemiosło i handel, a także ludność cywilna. Cierpi też reputacja agresywnego władcy na arenie międzynarodowej. Szczególnie gdy ten nie miał żadnego twardego powodu do wszczynania wojny.


Z łacińskiego powód do wypowiedzenia wojny, w skrócie CB. Ma on kluczowe znaczenie przy wypowiadaniu wojen, ponieważ powoduje, że wojski wierzy, że o coś walczą, możnowładcy agresora mogą wyrazić własne większe poparcie, a mieszczanie mają podany powód dlaczego ich władca zdecydował wkroczyć na ścieżkę wojny. To czy inni władcy będą uważać ten powód do wojny za słuszny okaże się jak już go użyjecie, ale lepsze coś niż nic.

Brak CB spowoduje większy spadek poparcia niż byłoby to w przypadku jego posiadania. Dobre CB nawet zwiększy poparcie, ponieważ wojsko i rycerze będą z entuzjazmem iść na wojnę gdyż w ich mniemaniu jest ona ważna i sprawiedliwa.


Sam akt wypowiedzenia wojny najczęściej ma dwie postaci. Jest to oficjalne wypowiedzenie wojny wypowiedziane przez posła do drugiego władcy jak i sam atak na granice. W gestii gracza leży to co będzie pierwsze. Należy jednak pamiętać o tym reputacji władcy i jego honorze, a takowe cierpią przy ataku z zaskoczenia.

Wodzowie doceniają możliwość ataku z zaskoczenia, jednak zebranie pospolitego ruszenia i rycerzy, a choćby większej ilości wojsk stałych wymaga sporo czasu, a dobrzy obserwatorzy

Tak jak już wspominano wcześniej wypowiedzenie wojny wiąże się z reakcję społeczeństwa.

Zazwyczaj sam początek wojny zawsze przynosi spadek poparcia ponieważ część szlachty czy obywateli zawsze będzie z niej niezadowolona. Dodatkowo dochodzi do tego sprawa  CB, opisane powyżej.


Podczas wojny cały czas trwają jej skutki polityczne. Społeczeństwo będzie reagować na sytuację na wojnie w zależności od tego na jakim terytorium toczy się walka i jak bardzo traci na tym ogół naszego narodu. Im większe spadki zysków kupców, możnowładców i pozostałej części społeczeństwa, im więcej spalonych miast i ograbionych wsi tym bardziej spada poparcie i szacunek.

Dodatkowo z podstawowo poparcie będzie malało wraz z długością trwania wojny. Kolejne bezowocne miesiące będą osłabiały wolę walki i entuzjazm społeczeństwa, a pogłębiało jej niechęć do wojny.


To co będzie po wojnie zależy od tego czy jesteśmy zwycięzcami czy przegranymi. Ci drudzy muszą się zdać na łaskę tych pierwszych.

Zwycięzca decyduje co zrobi z podbitymi terenami. Standardowymi zachowaniami są:
- Przyłączenie części ziem/prowincji z odebraniem ziemi podbitemu możnowładcy  jego wasalom
- Przyłączenie części ziem/prowincji z zachowaniem poprzedniego możnowładcy i jego wasali
- Przyjęcie hołdu lennego od podbitego władcy
- Oddanie tronu innemu rodowi


Zyski z zagospodarowania podbitych ziem będą różne i zależeć od ogólnej sytuacji. Na przykład, po długiej i wyczerpującej wojnie, gdzie zniszczono wiele wiosek, spalono pola i zrównano z ziemią miasto stołeczne zyski z aneksji ziem będą mniejsze niż w przypadku szybkiej i sprawnej ofensywy zakończonej poddaniem miasta. Pozostawienie kraju w ruinie po oddaniu go nowemu władcy także nie będzie dobrze odebrane przez świat.

Podczas aneksji i przyłączania ziem, przyłączamy także siłą ludzi, którzy ją zamieszkują. Ci o ile nie wyzwalaliśmy ich z rąk tyrana, który ich uciskał i nie popełnialiśmy zbrodni na cywilach wręcz mogą nas kochać, a w innym wypadku mogą nas nawet nienawidzić. Z władającymi tą ziemią lokalnymi szlachcicami, rycerzami i możnowładcą można postąpić na różne sposoby.

Zgodnie z tym poparcie w państwie, będzie spadać w zależności od tego jak wiele terenu przyłączyliśmy i ilu obywateli obcej narodowości zyskaliśmy. Jeżeli przyłączymy do kraju więcej obywateli niż mieliśmy można się liczyć z spadkiem poparcia nawet o 50%, a nawet więcej.

Przyjęcie hołdu wasalnego nie zabiera nam wiele poparcia, ale także powoduje, że nie mamy pełnej zwierzchności nad władcą, a jeszcze gorszą nad jego możnowładcami. Zyski gospodarcze z tego zależą od ustaleń hołdu wasalnego.

Dodatkowo można także obalić poprzedniego władcę, osadzając na tronie nowego, które popieramy. Dalsze nasze stosunki z tym krajem zależą od założeń. W sytuacji gdy nasz tytuł jest wyżej od tytułu pokonanego, a nowy władca będzie spokrewniony z nami, bądź którymś z naszych możnowładców istnieje duża szansa na przyłączenie tych ziem w pełni pokojowo po pewnym czasie.

Podczas przyłączania ziem jak i ich części zdobywamy punkty ziem i dobrobytu tam leżącą. Jej ilość będzie zależała od decyzji mistrza gry.

Gracz może robić pytać się mistrz gry, o sytuację na podbitych ziemiach, a także delikatnie sondować podbite społeczeństwo

Gracze podczas gry mogą podpisywać różnego rodzaju traktaty i pakty. Najważniejszą rzeczą jaką powinniście o nich wiedzieć, że we wszystkich traktatach oprócz paktów o nieagresji musicie napisać o zasadach tej umowy, a także o konsekwencjach jej złamania i sposobie ich egzekwowania. Jako mistrzowie gry w takich traktatach za złamanie odejmujemy tylko poparcie w kraju, które wiąże się z niezadowoleniem ludzi z powodu zachowania władcy, a także pamiętamy o tym gdy państwo, które złamało traktat, będzie chciało podpisać cokolwiek z państwem NPC.

Słowem. Co macie w traktacie to obowiązuje.

Wyjątkiem jest pakt o nieagresji(PON), który zawsze jest problematyczny, dlatego ma odgórne zasady.

Traktaty, których podpisania jawnie nie ogłoszono, są znane tylko obu rządom, a więc nie mają żadnego wpływy na mieszkańców obu tych krajów. Niektórych traktatów nie można trzymać tajnie podpisanych(czyli bez oficjalnego ogłoszenia), ponieważ oddziałują one na obywateli.


Państwa podpisujące pakt o nieagresji muszą określić jego długość. Mogą także ustalić karę za jego złamanie przez którąś ze stron.

Za złamanie paktu o nieagresji uznaje się:
- zbrojną napaść
- prowadzenie działań, poprzez które drugi kraj ponosi straty gospodarcze
- przechwycenie szpiegów działających na niekorzyść poszkodowanego(o ile udowodni się ich pochodzenie)

Pochwycenie szpiegów, którym nie można zarzucić nic po za tym, że są i szpiegują rozwiązywane jest arbitralnie i może skończyć się unieważnieniem paktu o nieagresji, jednak w takim przypadku żadna ze stron nie może podejmować wrogich działań do końca tury.

Pakt o nieagresji podpisany z wasalem dotyczy także jego seniora, o ile nie napisano inaczej.

Złamanie paktu o nieagresji powoduje jeszcze większy spadek poparcia i dramatyczny spadek zaufania innych państw do niego.

Gdy pakt o nieagresji zostanie złamany, a była przewidziana kara za jego złamanie to stosuje się do zapisu w umowie. Nie wypłacenie kary za złamanie Paktu o Nieagresji powoduje kolejny spadek zaufania innych państw, ale także i niezależnych kupców, w tym gildii i republik kupieckich.

Sposób egzekwowania opłaty jest dowolny, a po przegranej wojnie władca który złamał PoN musi wypłacić całość, nawet jeżeli będzie wiązało się to z zadłużeniem.

W końcu przecież, historię piszą zwycięzcy.