Państwo
Pełna nazwa państwa: Autokracja Gemnevy
Pełne imię i tytuł władcy: Tyran-Autokrator Hereliusz Ammalis
Ród panujący:Ammalisowie
Ustrój: Monarchia absolutna
Opis ustroju: Gemneva jest monarchią absolutną. Władca ograniczony jest teoretycznie tylko prawami które ustanowi - jednak w praktyce musi się liczyć z głosem najważniejszych możnych, tworzących Senat, oraz z tym, aby nie rozwścieczyć zanadto ludu. Senat pełni rolę doradczą - autokrata może, ale nie musi pytać go o zdanie (ale z reguły to robi). Senat przejmuje także władzę w wypadku regencji (gdy władca jest zbyt młody aby rządzić). Urząd autokraty dziedziczy najstarszy syn poprzedniego władcy, a w razie wymarcia dynastii kolejnego władcę wybiera spośród swoich szeregów Senat. Autokracja faktycznie dzieli się na trzy rodzaje terytoriów - miasta, "królewszczyzny" i domeny możnych. Miasta podlegają królowie, jednak posiadają własne samorządy z burmistrzami, którzy mają prawo sądzenia tych, którzy popełnią przestępstwo wewnątrz muru (poza herezją, która podlega sądowi patriarchy i zdrady - który podlega królewskiemu) Królewszczyzny są prywatną własnością władcy, gdzie posiada władzę absolutną. Ziemie w nich są dzierżawione wolnym chłopom. Domeny możnych są własnością ich rodów, które mają w nich duże prawa i swobody. Płacą z nich jednak podatki i wystawiają wojska na rozkaz władcy. Przyjętym jest, że miasta wystawiają w ramach ruszenia statki, a możni wojsko lądowe.
Historia powstania: Gemneva jest starym krajem - zorganizowane państwa istniały tam jeszcze przed Imperium Velarum. W jego czasach jednak świetność Gemny (jak nazywa się stare państwo) już przeminęła, a jej kolonie padły łupem rosnącego w siłę imperium. Podupadająca Gemna stała się jednak gniazdem piratów, którzy władali na morzach południowych, skutecznie stawiając odpór imperialnej flocie. Dopiero Wojna Dziesięcioletnia położyła kres niepodległości Gemny. Imperium zburzyło Geapolis, starożytną stolicę i ustanowiło na wyspach jedną ze swych prowincji. Prowincja ta należała jednak zawsze do najbardziej kłopotliwych, a masowa imigracja, organizowana przez imperatorów nie przyczyniła się do wynarodowienia prowincji - przybysze chętnie przyjmowali kulturę Gemnyjczyków. Ostatecznie musiano dopuścić miejscową arystokrację do urzędów. Upadek imperialnego autorytetu nie był jednak widoczny nigdzie tak jak na dalekim południu - większość urzędów obsadzali miejscowi, armia była skrajnie zdemoralizowana, a religią imperialną otwarcie gardzono. Musiało dojść do rebelii - i w końcu do niej doszło. Iskrą, która podpaliła beczkę prochu było porwanie siostry Gaeusa Ammalisa - Amny, która wpadła w oko imperialnemu namiestnikowi. Co prawda i sama Amna miała mu być przychylna, jednak niezdrowo ambitny Gaeus wykorzystał to jako pretekst do buntu. Będąc jednym z najbogatszych właścicieli ziemskich z łatwością poderwał zarówno lud jak i możnych. Noc Sztyletów była końcem imperialnego panowania na wyspach - gdy wszyscy przybyli z metropolii urzędnicy i znaczna część armii została wymordowana przez rozjuszony motłoch. Mając za plecami płonącą świątynię imperialnych bogów, Gaeus ogłosił odrodzenie Gemny - od tej pory znanej jako Gemneva (nowa Gemna). Wtedy to na wyspę miał przybyć Nestor, uciekający z kontynentu przed swoimi braćmi z Świętego Oficjum. Początkowo traktowany jako niegroźny szaleniec, zdołał jednak dostać się przed oblicze Gaeusa. Nie wiadomo o czym rozmawiali, jednak niedługo potem Gaeus ogłosił, że stał się wyznawcą Mahury Azdy - i to dzięki jego ogniowi zwyciężą. Zwyciężono... W dość dosłowny sposób. Flota inwazyjna Imperium, mająca odzyskać niepokorną prowincję została spalona zanim jeszcze dotarła do brzegu - Gemnyjczycy uderzyli na nią na morzu, taranując i podpalając okręty. Imperium zmuszone było uznać niepodległość Gemny w Traktacie z Laes. Gaeus został Tyranem-Autokratorem (jedynym władcą) Gemnevy, a jego ród panuje w niej do dzisiaj. Szerzony przy wsparciu władców Nestorianizm wyparł miejscowe kulty i stał się religią panującą w królestwie.
Opis państwa:
Religia panująca: Nestorianizm (herezja gajanistyczna)
Opis religii: Panujący w Gemnevie nestorianizm wywodzi się bezpośrednio od gajanizmu. Jego założycielem był Nestor, który siedemdziesiąt lat temu był jednym z bardziej uznanych teologów w Świętym Oficjum. Kiedy doszło do objawienia się Gajusza Janusa, Nestor, skłócony z resztą braci ogłosił, że Gajusz nie jest synem bożym (po czym przytomnie uciekł z Hez-Hezronu na południe). Po dotarciu do Gemny nawrócił jej króla-wyzwoliciela - Gaeusa. W ciągu kilkudziesięciu lat nestorianizm wyparł wszystkie inne kulty i stał się religią dominującą. Podobnie jak Gajanizm, wyznawcy Nestorianizmu wierzą w istnienie Mahury Azdy - najwyższego boga i jego odwiecznego przeciwnika - Samaela. Według Nestora Zbawca nadal nie nadszedł - a jego przybycie będzie znakiem końca czasów. Gdy nadejdzie koniec świata, Mahura Azda zstąpi na ziemię w ludzkim ciele - podobnie też uczyni Samael - który stanie się Fałszywym Prorokiem. Na świecie rozpęta się wielka wojna między prawymi i grzesznymi, z której zwycięsko wyjdzie jednak Mahura Azda, który odrodzi świat jako miejsce bez grzechu i zła. Samael zaś przestanie wtedy istnieć. Nestorianie wierzą, że przybycie Zbawcy zapowiadali liczni prorocy - wśród nich Marcus Mordimerus Mortis i Gajusz Janus. Ten drugi jednak miał zostać opętanym przez Samaela i przez to kłamliwie uzurpować sobie boskość. Zwiódł wielu, jednak umarł (a jak wiadomo bóg umrzeć nie może). Umierając miał jednak wyzwolić się spod wpływu Samaela i pokazać też jaka jest droga obrony przed złem - poprzez cierpienie. Tym samym czczony jest jako "ten, który cierpiał". Trzecim prorokiem jest Nestor, który pobłogosławiony przez Mahurę Azdę głosił prawdę i tylko prawdę. Mahura Azda jest jedynym bogiem, a wszyscy inni są w rzeczywistości tylko Samaelem kryjącym się za maskami (stąd jego przydomki "Pan Kłamstw" i "Zamaskowany"). Aby przechylić szalę na stronę Mahury trzeba nawrócić wszystkich ludzi na jedyną słuszną wiarę. Najbardziej radykalni Nestorianie twierdzą, że tych, którzy nie zechcą przyjąć jedynej wiary należy oczyścić świętym ogniem (ci bardziej umiarkowani jednak nie są tak wojowniczy). Według Nestora człowiek powinien dbać o swe cnoty, dążąc do tego aby być czystego ducha. Należy więc unikać pokus i wieść życie umiarkowane i pełne pokory. Z grzechu oczyszcza zaś cierpienie - tak więc pokutując oczyszczamy swą duszę. Czyni się to zarówno przez odmawianie sobie rozkoszy ciała jak i ból fizyczny (najczęściej samobiczowanie). Zaś śmierć w służbie Mahury (czy to w walce czy podczas szerzenia jego słowa) czyni jednym z jego świętych aniołów - czczonych także na ziemi. Kult świętych jest w Nestorianizmie bardzo rozwinięty. Czci się także ogień - który ma ostatecznie oczyszczać z grzechów. Pali się np. zwłoki, oraz wyjątkowo zatwardziałych grzeszników. Ognień palony jest także w świątyniach, a domowe "ognisko" winno być odpalane od świątynnego ognia w pierwszym dniu roku. Na czele Nestorian stoi Patriarcha, rezydujący w stolicy - Ammalopolis, któremu podlegają Egzarchowie, sprawujący opiekę nad ludem. Kanon świętych ksiąg opiera się na Pięciu Księga Nestora - których pierwsze trzy są poprawionymi i obdarzonymi komentarzem "klasycznymi" księgami gajanistycznymi, czwarta zawiera nauki Nestora, a piąta jest zbiorem listów i rozmów które prowadził ze swymi uczniami.
Opis kultury: Gemnyjczycy są ludem pełnym sprzeczności. Z wyglądu i wrodzonego charakteru są to południowcy - smagli i pełni życia - jednak ich wiara kładzie duży nacisk na spokój ducha i umiarkowanie. Prowadzi to do tego, że przeciętny Gemnejczyk łatwo się raduje jak i łatwo popada w zadumę oraz religijny zapał - okresom dzikiej zabawy towarzyszą surowe posty, które po nich następują. Nestorianizm sprawił także, że podchodzą do nieszczęść ich spotykających w spokoju - wiedząc że miną i uczynią ich silniejszymi. Trudno ich więc złamać i będą z uporem podnosić się po każdej porażce. Morze ma szczególną rolę w kulturze Gemnejczyków - jest ono żywicielem i źródłem bogactwa. Minstrele śpiewają o nim, a zawód żeglarza uznawany jest za honorowy i prestiżowy. Gemnejczycy noszą lekkie stroje w jasnych barwach. Mężczyźni czasem noszą bransolety, a kobiety - prostą biżuterię (rzadko złotą, częściej srebrną). Śpiew ma bardzo ważną rolę w kulturze Gemnyjczyków - w pieśniach przekazuje się opowieści o czasach dawnej chwały, marynarze śpiewają podczas pracy, podczas nabożeństw wznosi się pieśni pochwalne. Nawet armia maszeruje do walki śpiewają pieśni wojenne, mające przerażać przeciwnika i dodawać swoim otuchy. Malarstwo praktycznie nie rozwinęło się, a rzeźba ogranicza się do przedstawień świętych i władców. O wiele większym uznaniem cieszy się architektura.
Społeczeństwo: Grupa "szlachty" jako takiej nie rozwinęła się w Gemnie w sposób typowy dla wielu innych krajów feudalnych. Istnieje kilkanaście rozgałęzionych rodów możnych, którzy z reguły zamieszkują dany region kraju i posiadają ogromne majątki - jednak nie istnieje kategoria szlachty średniej czy gołoty. Sprawia to, że liczba możnych jest dość niewielka, a wyznacznikiem pozwalającym odróżnić ich od reszty obywateli jest prawo do zasiadania w Senacie - każdy ród posiada tam jednego przedstawiciela. Rody mogą utracić to prawo, a autokrator może też podnieść nową rodzinę do godności senatorskiej. Dzieje się to jednak rzadko, a większość istniejących współcześnie rodów może wywieźć swe pochodzenie od władców starej Gemny. Rozdrobieniu zapobiega także praktykowana wśród możnych zasada primogenitury - majątek dziedziczy w całości najstarszy syn. Pozostali potomkowie pozostają u niego jako zarządcy lub szukają szczęścia, albo znajdują zatrudnienie w administracji autokraty. Z głównych rodów wyodrębniają się jednak ich boczne linie, których przedstawiciele otrzymali nadanie ziemi, lub zdołali dzięki swej rzutkości samemu je zakupić. Te boczne linie dodają do swego nazwiska człon od swej siedziby. Tak więc na przykład Ammalisi-Kaeriusze, są linią rodu z siedzibą w Kaerii. Obywatele Autokracji są wolni - żaden nie może zostać niewolnikiem innego człowieka. Oczywiście dotyczy to tylko wyznawców Nestorianizmu. Ponadto więźniowie mogą zostać skazani na ciężkie roboty przez urzędników autokraty (czyli de facto niewolnictwo). Wyznający Nestorianizm obywatele są sobie formalnie równi i mają prawo nabywać ziemie, obejmować urzędy i służyć w wojsku. Wszyscy niewierni i przybysze z innych krajów są "obcymi" - nie mają tychże praw i muszą płacić dodatkowy podatek nałożony na nich. Ponadto jeżeli zostali sprzedani albo pochwyceni podczas wojny to mogą być niewolnikami. Dzieci niewolników są niewolnikami. Obcy który przyjmie Nestorianizm może otrzymać prawa obywatelskie. Niewolnik może się wykupić, albo zostać wyzwolony - często przyjętym zwyczajem jest wyzwalanie konwertytów na nestorianizm. Kobieta winna jest posłuszeństwo ojcu i mężowi, jednak nie można wydać jej za mąż wbrew jej woli. Prawo pozwala posiadać tylko jedną żonę.
Ekonomia: Gemnejczycy są znanymi żeglarzami, a ich statki handlowe docierały do wielu portów. Z racji dogodnego położenia handel jest podstawą gospodarki wyspy. Z racji ciepłego klimatu uprawia się na niej winorośl i oliwki - wino i oliwa gemnyjskie są cenione na kontynencie, podobnie jak wyroby rzemiosła, nietypowe dla kultur kontynentalnych. Niedobory żywności uzupełniane są dzięki rybołówstwu.
Wojskowość: Armia składa się z pospolitego ruszenia i wojsk zaciężnych, będących pod bezpośrednią komendą Autokratora. W razie konfliktu powołuje się pospolite ruszenie - szlachta wystawia ze swych ziem oddziały zbrojnych, a miasta - okręty wojenne. Gemnejczycy znani są ze swych tradycji morskich, ale z racji wyspiarskiego położenia prawie nie mają jednostek jazdy - nawet szlachta woli walczyć pieszo, w formacjach ciężkozbrojnej piechoty.
Nazwy rodów możnowładców:
- Ammalisowie
- Teronowie
- Gatarowie
- Vessanowie
- Herenowie
Nie Sie 16, 2015 2:03 pm