Wielkie Księstwo Dorzecza - Piastun

Państwo
Pełna nazwa państwa: Wielkie Księstwo Dorzecza
Pełne imię i tytuł władcy: Z Boskiego nadania, Wielki Książę Dorzecza Alfred II
Ród panujący: Cedrynowie
Ustrój: Monarchia Patrymonialna
Opis ustroju:
Podstawowym założeniem ustroju Dorzecza jest zasada, że cała ziemia państwa należy do władcy i jest jego prywatnością. Całe bogactwa znajdujące się na owej ziemi (złoża, surowce leśne, zasoby naturalne) należą do władcy. Teoretycznie, pełnia władzy należy do niego [władcy], lecz w praktyce znajdują się tam pewne organy, które pomagają, doradzają [księciu] władać państwem, a czasem kontrolują działania księcia. Do organów tych należy Rada Książęca, zwana przez tamtejszych Eldorgathering. W skład rady wchodzą cztery osoby:
Earl - który funkcjonuje na płaszczyźnie spraw wewnątrzpaństwowych. Jego zadaniem jest orientowanie się o sytuacji wewnątrz księstwa, a więc sprawy gospodarki należą do niego. Z zasady jest najbardziej zaufanym doradcą księcia
Duke - którego jest głównym dowódcą podczas wojny. Jest nim doświadczony wojownik i weteran wojenny, który zajmuje się armią, jej organizacją i wszystkimi sprawami związanymi z obronnością księstwa.
Marszałek - Jego zadaniem jest odbywanie podróży dyplomatycznych i rozmowy w imieniu księcia. Jest to człowiek, który dobrze orientuje się w sprawach polityki zagranicznej. Plotki głoszą, że człowiek ten jest głównym koordynatorem wywiadu i szpiegów księstwa.
Arcybiskup - Najwyższy urzędnik duchowny w księstwie, przywódca duchowy narodu. Jego płaszczyzną działania jest nauka i postęp technologiczny a także doradzanie księciu w sprawach związanych z  nadawaniem tytułów oraz dzierżaw. Ma również na oku dwór książęcy.
Wszystkich członków Rady, oprócz Arcybiskupa wyznacza książę. Tego mogą odwołać pozostali trzej Radni, za zgodzą księcia.

Historia powstania:
Po upadku imperium, na terenie dorzecza, powstało kilka państw-miast. Najpotężniejszym z nich był Cedryn, który mieczem i dyplomacją zjednoczył pozostałe ośrodki władzy. Po śmieci Cedryna, Dorzecze zostało republiką, w której rządy sprawowało 20 senatorów, wybieranych z największych miast. Senatorowie z kolei wybierali Lorda Konsula, który sprawował ograniczoną władzę. Szybko okazało się, że ustrój jest wielce szkodliwy, ponieważ szerząca się korupcja oraz odizolowanie się senatorów od niższych warstw społecznych, sprawiło, że republika popadła w anarchię, którą mogli wykorzystać sąsiedzi. W końcu do głównego miasta Dorzecza - Eoferwic - przybył Kastor, który głosił nowe prawdy wiary. Szybko zjednał sobie poparcie biednego ludu oraz potomka Cedryna - Alfreda, który z pomocą chłopstwa, mieszczaństwa, uboższej szlachty oraz zbuntowanego wojska, obalił senat, po czym zwołał wielki wiec. Wiec zadecydował, że by sytuacja się nie powtórzyła, władca musi mieć silną rękę i sam rozdzielać urzędy oraz nadania. Tak się też stało i Alfred został pierwszym księciem Dorzecza. Przed śmiercią zdążył prawnie wyegzekwować ziemię dla swojej Dynastii. Po jego śmieci, księciem został jego syn, który z uwagi na ojca przyjął imię Alfred. Jego czasy dopiero nastają...
 
Opis państwa

Religia panująca:Kastorjanizm (Odłam Gajanizmu)
Opis religii:
Po męce Gajusa, jeden z jego uczniów, Kastor, pragnąc uniknąć śmierci by opowiedzieć o męczeństwie Syna Bożego, przybył do Chwalebnego Oficjum. Gdy tam był, potępił ówczesnego inkwizytora za oddanie się uciechom cielesnym i bogactwom, za co został skazany na banicję. Przybywszy do Eoferwic i głosząc potępienie dla panującego senatu, zdobył uwielbienie ludu i przyjaźń Alfreda. Gdy ten został księciem, Kastor ogłosił główne dogmaty i zasady wiary, w których opisał władze jako dar od Boga. Bóg nie nazywa się jak w Gajanizmie Mahur Azda, lecz Djus, co znaczy Pan.

Opis kultury:
W kulturze Dorzecza kobiety odgrywają rolę opiekunek dzieci i funkcjonują jako wsparcie dla mężczyzn. Opiekują się domem lub żyją w klasztorach, przepisując księgi. Szczególną rolę w kulutrze Dorzecza odgrywają święta, a wśród nich największym jest Dzień Pański, obchodzony na pamiątkę śmierci Gajusa. Wtedy cała ludność Dorzecza zbiera się w świątyni oddając się kontemplacji, a następnie spotyka się z rodziną i spożywa uroczystą kolację.


Społeczeństwo:
Dzieli się na pięć stanów:
Jarlowie - Najbogatsza szlachta dorzecza, która dostała nadania od księcia. Jest ich mało, lecz posiadają własne majątki dzierżawione od księcia, własne oddziały wojskowe. To główna siła podczas pospolitego ruszenia. Są nimi właściciele Burhów.
Tenowie - Szlachta, która uzyskuje swój tytuł dzięki długotrwałej i oddanej służbie w wojsku. Posiadają własne majątki, dzięki nadaniom książęcym bądź Ealowskim. Znaczny trzon pospolitego ruszenia.
Duchowieństwo - Są to uczniowie Kastora oraz mnisi w klasztorach. Są zwolnieni z podatków, lecz zaprzysięgają księciu bezgraniczną lojalność. Są elitą intelektualną księstwa.
Mieszczanie - Mieszkańcy miast, głównie kupcy i rzemieślnicy.
Chłopi - Mieszkający w wioskach, hodujący zwierzęta oraz uprawiający ziemię.  

Ekonomia:
Dorzecze jest państwem typowo zróżnicowanym i ustabilizowanym gospodarczo. Podstawę gospodarki stanowi rolnictwo uwarunkowane wspaniałymi wręcz warunkami, jakie oferują liczne w państwie rzeki. Dzięki nim, chłopi mogą utrzymywać armię, duchowieństwo i nie przejmować się własną egzystencją. Rzemieślnictwo funkcjonuje głównie w miastach, gdzie mieszczanie wyrabiają broń, odzież, narzędzia i przedmioty codziennego użytku. Handel odbywa się w miastach a także w dorzeczach, gdzie tratwy umożliwiają szybki transport towarów. Wszystkie stany, oprócz duchowieństwa płacą podatki. Szczególną rolę stanowią książęce nadania oraz dzierżawy. Jako, że wszystko należy do księcia to on wydaje wieczyste jak i czasowe pozwolenia na eksploatację lasów, wydobycie surowców i korzystanie z jezior.

Wojskowość:
Pospolite ruszenie stanowią głównie Earlowie oraz Tenowie. Armią dowodzi Duke, który jest zaufanym człowiekiem księcia. Państwo podzielone jest na prowincje (miasta), które z kolei dzielą się na Burhy, czyli warowne grody i zamki, gdzie mają swoje siedziby Eldormeni i niektórzy Tenowie.

Nazwy rodów możnowładców:
-Kastorowie
-Uthredowie
-Kjartanowie
-Bridowie

Mapa: http://s2.ifotos.pl/img/mappng_wqspwep.png

Słabo opisana zależność władca-wasal-chłop. Jeżeli nie dostanę nic na PW to musisz napisać to w tym miejscu, a i tak takie nowinki są ważne i dość łatwe do zaobserwowania.

Prowincja blado-pomarańczowa, ta zaraz pod Teokracją zostaje przeniesiona na miejsce ponad drugą blado-pomarańczową.

System wczesnofeudalny
Za każdym razem gdy przez Arcybiskupa zostają wyznaczeni nowi Tenowie, składają oni przysięgę wierności i lojalnej służby. W zamian za to dostają z królewskiego nadania niewielkie włości jeżeli jeszcze ich nie mają. Tym samym książę staje się ich suzerenem, a więc ich zwierzchnikiem. Przysięgi mogą odbierać również Jarlowie, jednak panuje zasada Wasal mojego wasala jest moim wasalem, co oznacza, że w gruncie rzeczy, wszyscy są poddanymi Wielkiego Księcia.

Najniżej w drabinie znajduje się chłop, który wraz z nadaniem majątku staje się dzierżawcą ziemi a także poddanym swojego seniora. Duchowieństwo nie może przyjmować hołdów!

Akcept.